عشق لگا گھر وِسریا، یار نہیں وِسردا 
ہور نہ کوئی بھاوے ہن، ہر دم تیرا چاء 
تابع کیتی جندڑی سبھ، ول ول حکم چلا 
میں ای ہک اکلڑی نہیں، سبھ نوں تیرا چاء 
کہیں نہ کم دا رہ گیا دل، اِیکوں آ سمجھا 
ہن تک کاگ اُڈیندی نیں، دتی عمر لنگھا 
راہ تیڈا مل بیٹھی ہاں، میں ول گھت پھیرا 
آ گھت پھیرا وطناں نوں، اُجڑی جھوک وسا 
واگاں وطن ولائیں ول، سکدی نوں گل لا 
رودھے نہ دے یار فرید، تتی نوں نہ تا