در ہجرت اے خیرالبشردل رامدواچوں کنم
خونِ تمنا سربسردر جوشِ سوداچوں کنم
شوقِ رُخِ گل ہائے تربے روئے زیباچوں کنم
روئے توغائب از نظر گل راتماشاچوں کنم
چوں لالہ داغم برجگر گل گشتِ صحراچوں کنم
سوزِ غمت اے جانِ جاں بگداخت مغزِ استخواں
ازدل نیابی بے گماں جزمشتِ خاکستر نشاں
بادیدۂ آتش فشاں برہر زمیں تا آسماں
مثلِ تو جویم ہرزماں تاباشدم آرام جاں
بے مثل بودی درجہاں مثلِ توپیداچوں کنم
نالاں بہ ہرشہر ودہم ننگِ ہدف تیر زہم
ناید نظر روزِ بہم حنظل بودسیب وبہم
شد یاراز کہہ تاہم نکشو دکا ازدستِ ہم
گیرم بلب مہرے نہم کزنالہ وافغاں رہم
دل راصبوری چوں دہم جاں راشکیباچوں کنم
شیدائے رویت ہرچمن گل ہاچو بلبل نعرہ زن
مثرگاں بدل نشترشکن بعلت بجاں آتش فگن
اے غیرتِ جانہازتن جانی تووعالم بدن
نے بے توبرگِ زیستن نے مرگِ من دردستِ من
اکنوں بکارِ خویشتن چرانم آیاچوں کنم
باشدبتِ رنگیںاداگل پیرہن گل گوں قبا
لبہاش لعلِ جافزادنداں چودُرِبے بہا
ہرچندباشدمہ لقایارشکِ مہرِپرضیا
حاشاکہ من غیرِ تراسازم درونِ سینہ جا
خود گوبجائے آشنابیگانہ راجاچوں کنم
٭٭٭